Up close and personal... ontmoeting met een rhino (en nog één, én nog een kleintje)

Na een enorm sfeervolle avond met vuurkorven en braai is het vanochtend alweer vroeg dag.. om half 5 gaat de telefoon. Papa is nog niet helemaal bijgekomen van de reis en de eerste dag, hij slaapt lekker uit. Yvonne en ik drinken snel een kop thee en dan vertrekt de "Marataba-mobiel", dit keer richting Waterberg. Het heeft enorm geregend de afgelopen tijd en de vegetatie in het park is één groene explosie. De normale bomen en planten, maar ook een flinke hoeveelheid onkruid. Mooi om te zien, maar tamelijk schadelijk: het is niet eetbaar en het verdrukt het gras. De paden zijn bijna verdwenen, het is alsof je door een groene zee rijdt. We zijn nog niet vertrokken of we stuiten op drie slapende neushoorns. 't is ook nog vroeg.... Drie kwartier hebben we naar ze gekeken. En zij naar ons.. Fantastische ontmoeting, amper 10 meter van ons vandaan.

Ook de rest van de rit blijft het geluk ons achtervolgen. We zien zebra's, giraffes, een dwergmangoeste, tientallen impala's én een stel leeuwen. Slaperig liggen ze in het gras. Een giraf, van het onbezonnen type, wil drinken en cirkelt om de leeuwen heen. Die reageren er nauwelijks op, maar ja: je weet het nooit. Als ze uit de startblokken zouden komen is de giraf er geweest. Fascinerend!

Vandaag doet Yvonne mee met de hike, Papa en ik blijven bij het zwembad (en doen een inhaalslaapje). Om 16.00 uur mogen we weer: yeah!!!